Necdet

Özgür olmadığım için mi mutsuzum, yoksa mutsuz olduğum için mi özgür değilim bilmiyorum.”

Serseri Aşıklar / À bout de souffle (1960)

Geçeler çok uzun bu aralar gündüz bile olmuyor sanki. Karanlıkta işe gidip karanlıkta işten geliyor insan eskiden açılan kapılar bile açılmıyor sanki pas tutmuş dünyada sana bakan bir çift kahverengi gözler bile bakmaz oldu hep korumaya alıyor kendini her an rüya görmeyi bile unutuyor insan ruhunu kaybetmiş bir atmaca gibi havada hep bulutlar var yıldızları bile engelliyorlar herzaman (: